Drodzy Ósmoklasiści!
Nadszedł czas rozstania… Wydaje się, że tak niedawno pierwszy raz przekraczaliście próg naszej szkoły, trzymając kurczowo mamę za rękę. Jeszcze tak niedawno biegaliście (o zgrozo!) po korytarzach, „produkowaliście” decybele hałasu, błądziliście w labiryntach wiedzy…
A teraz nastaje chwila wyciszenia i pożegnania z kolegami, koleżankami, nauczycielami, wychowawcami… – z wszystkimi osobami, z którymi tak mocno przez ostatnie osiem lat Wasz los był spleciony…W tym pożegnaniu jest smutek, kryje się wzruszenie, ale i nadzieja, że dacie sobie radę i zrealizujecie swoje marzenia.
Coś się kończy, ale i coś się zaczyna… Właśnie kończy się nasza wspólna wędrówka, dzięki której, mamy nadzieję, zdobyliście niezbędne doświadczenie i rozwinęliście ważne umiejętności.
Zaczyna się nowy etap w Waszym życiu – etap szkoły średniej. Bądźcie silni i pełni wiary we własne możliwości, nie zniechęcajcie się trudnościami, w nowym środowisku spotkajcie ciekawych, wartościowych ludzi oraz… pamiętajcie o nas – swoich wychowawcach, dla których byliście i pozostaniecie ważni.
