Rolnicy oraz wykonujący prace i przebywający w gospodarstwie rolnym narażeni są na szereg niebezpiecznych czynników, które mogą powodować wypadki oraz choroby zawodowe, charakterystyczne dla tej gałęzi produkcji. Obsługa maszyn i urządzeń, zwierząt, stosowanie chemicznych środków ochrony roślin, przenoszenie ciężkich przedmiotów czy wykonywanie czynności na wysokości niosą ze sobą ryzyko dla zdrowia i życia rolników i osób trzecich. Można zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia tych problemów, przestrzegając zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz identyfikując zagrożenia wypadkowe w gospodarstwach rolnych. Lecz gdy już dojdzie do wypadku ważne jest natychmiastowe udzielenie pomocy poszkodowanemu.
Podjęcie działań resuscytacyjnych daje choremu na przeżycie jakiekolwiek szanse. Pierwsza pomoc przedmedyczna jest prawnie ustosunkowanym obowiązkiem stanowiącym zarazem jedną z zasad moralnych. Określona jest artykułem 162 Kodeksu Karnego § 1 i § 2, w którym mowa, że każda osoba, która zaniecha tego typu czynności, naraża się na karę pozbawienia wolności do 3 lat, o ile nie tworzy sytuacji zagrożenia. Pierwsza pomoc przedmedyczna polega na udzieleniu osobie będącej w stanie bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia wsparcia na miarę własnych możliwości, umiejętności i wiedzy oraz niezwłocznym zawiadomieniu o tym zdarzeniu służb ratunkowych. Europejskim numerem alarmowym jest 112.
30 uciśnięć klatki i 2 wdechy
Gdy jesteśmy pewni, że jest bezpiecznie, podchodzimy do osoby poszkodowanej
i nawiązujemy z nią kontakt. Następnie udrożniamy drogi oddechowe poprzez lekkie odchylenie głowy, a później sprawdzić przez dziesięć sekund metodą 3 razy P czy poszkodowany oddycha.
P – popatrz na klatkę piersiową, czy się unosi i opada
P – poczuj wydychane powietrze na swojej małżowinie usznej
P – posłuchaj wydychanego powietrza
Przez 10 sekund powinniśmy zobaczyć, usłyszeć i poczuć przynajmniej dwa oddechy. Jeśli usłyszeliśmy jeden oddech lub wcale, oznacza, że ktoś jest nieprzytomny i jego serce nie pracuje.
Kolejno przystępujemy do tzw. resuscytacji krążeniowo-oddechowej, czyli sztucznego oddychania polegającego na wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej przerywanych dwoma wdechami powietrza w usta pacjenta. Resuscytację należy kontynuować do czasu przybycia służb ratowniczych lub do wyczerpania fizycznego osoby wykonującej pierwszą pomoc przedmedyczną.
Pamiętaj! U osób z rozpoznaniem lub uzasadnionym podejrzeniem zakażenia SARS-CoV-2 należy przeprowadzać resuscytacja krążeniowo-oddechową w szczególny sposób: należy oceniać oddech, obserwując ruch klatki piersiowej (nie zbliżać ucha ani policzka do ust pacjenta w celu wysłuchania i wyczucia oddechu). Nie należy prowadzić wentylacji metodą usta–usta ani usta–maska.
Do podstawowych czynności ratujących życie oprócz resuscytacji krążeniowo- oddechowej należą:
- Tamowanie krwotoków, które polega na uniesieniu krwawiącej kończyny i założenie opatrunku uciskowego;
- Chłodzenie oparzonego miejsca;
- Podczas ataku padaczki należy asekurować głowę, usunąć przedmioty z jamy ustnej i ułożyć pacjenta w pozycji bocznej ustalonej; nie należy krępować drgawek.
Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego jako instytucja zabezpieczenia społecznego rolników od 20 lat wspiera rozwój ratownictwa przedlekarskiego na obszarach wiejskich w ramach porozumienia zawartego z Zarządem Głównym Ochotniczych Straży Pożarnych RP. Celem tej współpracy jest ograniczenia skutków wypadków, w tym wypadków przy pracy rolniczej, a także prowadzenie wspólnie działań na rzecz bezpieczeństwa, ochrony zdrowia i życia mieszkańców wsi. Użycie specjalistycznego sprzętu umożliwia szybkie udzielenie profesjonalnej pomocy – niejednokrotnie decyduje o zdrowiu i życiu człowieka, a także daje szanse na zmniejszenie skutków zdarzenia wypadkowego oraz skrócenie czasu leczenia poszkodowanych. Na przestrzeni ostatnich 3 lat KRUS przekazał 505 zestawów ratownictwa przedlekarskiego jednostkom Ochotniczej Straży Pożarnej z terenu całej Polski.
Anna Mościcka
PT KRUS w Wołowie
Tekst źródłowy: www.krus.gov.pl/zadania-krus/prewencja