Zespół kościelno – poklasztorny o. Karmelitów

Akt fundacyjny podpisany został 31 lipca 1676 roku, po czym dokument ten wysłano do biskupa wrocławskiego, Fryderyka Heskiego, w celu zatwierdzenia. Nie czekając na oficjalną zgodę Kapituły, która wydana została w lutym 1677 roku, 32 sierpnia 1676 roku położono kamień węgielny pod budowę klasztoru.

W roku 1679 klasztor zapewne był już gotowy, gdyż zamieszkał w nim fundator J.A. Gamier, jako brat świecki. Zmarł rok później i pochowany został w krypcie kościoła klasztornego. W roku 1682 miał miejsce pożar klasztoru, który wybuchł prawdopodobnie na skutek celowego podpalenia. Kompleks odbudowany został w roku 1686. Zarówno kościół jak i klasztor były budowlami skromniejszymi od obecnych. W roku 1743 wybuchł kolejny pożar. Odbudowę kościoła i klasztoru zakończono w roku 1746. Natomiast kompletowanie wyposażenia świątyni trwało do roku 1762. W trakcie odbudowy zarówno klasztor, jak i kościół uzyskały bardziej okazały charakter. W niezmienionej postaci pozostała część kościoła przeznaczona dla zakonników. Gruntownie przebudowano także klasztor. Budynek klasztorny nadbudowany został o jedną kondygnacją. Zakrojone na tak wielką skale, zmiany, związane być może były z rosnącym wciąż ruchem pielgrzymkowym. W Trzcinicy odbywały się, bardzo uroczyste nabożeństwa związane z odpustem u dniu patrona kościoła, św. Eliasza.
Popularny był również kult cudownej figurki Matki Boskiej Szkaplerznej (figurka ta zaginęła w roku 1863).

Z niemal całkowicie zrujnowanego obiektu, dzięki pozyskaniu licznych dotacji, udało się odtworzyć piękny obiekt.
Ks. Jarosław Olejnik, proboszcz Parafii Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel od samego początku swojej posługi duszpasterskiej w Głębowicach realizował plan odbudowy obiektu.

Dzięki uzyskaniu licznych dotacji:
– odbudowano z ruin skrzydło południowo – zachodniego zespołu poklasztornego;
– utworzono ścieżki przyrodnicze oraz odbudowana wieżę kościoła w Głębowicach z przeznaczeniem jej na cele edukacji ekologicznej (wieża została dostosowana do ruchu turystycznego, zamontowano 2 lunety, z których można podziwiać otaczający Głębowice obszar Natury 2000 – Dolina Łachy. Wszystkie piętra wieży to modelowa ścieżka przyrodnicza, od krypt które zamieszkują nietoperze po hełm wieży, w którym w specjalnie do tego zamontowanych budkach lęgowych mieszkają m. in. płomykówka, pustułka i jerzyki);
– przeprowadzono remont elewacji kościoła w Głębowicach;
– przeprowadzono rewaloryzację skrzydła wschodniego, które powiększyło bazę noclegową całego obiektu, w którym mieści się plebania oraz pomieszczenia ogólnodostępne dla grup parafialnych, zamontowano także windę;
– wykonano termomodernizację;
– odtworzono ogród klasztorny w wirydarzu, remont lica muru oporowego, wytyczenia ciągów komunikacyjnych, montażu elementów małej architektury i nasadzeń zieleni.

Od ponad 15 lat prowadzona jest konserwacja wnętrza kościoła. Poddano konserwacji wszystkie obrazy oraz 6 z siedmiu ołtarzy bocznych oraz empory i ambony. Od 2013 r. etapami realizowana jest konserwacja i restauracja ołtarza głównego, finansowana ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego, Fundacji KGHM Polska Miedź.

Każde z działań podejmowanych przez Parafię nie byłyby możliwe bez uprzedniego przygotowania dokumentacji i uzgodnień z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, ale przede wszystkim bez zaangażowania materialnego i duchowego wszystkich parafian czyli mieszkańców miejscowości: Głębowice, Turzany, Trzcinica Wołowska, Nieszkowice, Brzózka, Staszowice i Czaplice.